ξεκινήσαμε να τα βάφουμε μαύρα

Χώρος: σθε, γεωπονία, ιατρική, βιολογικό/πληροφορική, θεολογική, παιδαγωγικό, νομική, πολυτεχνείο.

Χρόνος: εκεί κατά τις 11. πρωί Δευτέρας 19/11/2012. Άντε και καλή μας εβδομάδα.

Ποιοι/ες: η ΣγΚΦ και friends. Φοιτητές και φοιτήτριες από δώ και από κει. Άτομα από σχήματα αυτόνομα και μορφώματα που δρουν αδιαμεσολάβητα. 50 τον αριθμό.

Δράση: βάψιμο φυλακίων στο ΑΠΘ. Γιατί αυτή η πρώτη επιθετική κίνηση; Γι’ αυτό!

Τρόπος: κουβαλήσαμε ρολά & κουβάδες | ανακατέψαμε μαύρο πλαστικό χρώμα με πίσσα | κόψαμε στένσιλς | τυπώσαμε τρικάκια | μοιράσαμε κείμενα | βγάλαμε φωτογραφίες | συζητήσαμε με διερχόμενο κόσμο.

    

Continue reading

…χορτάσαμε φύλαξη

ΔΙΑΝΟΜΗ 1: φύλαξη
ΔΙΑΝΟΜΗ 2: φύλαξη
ΔΙΑΝΟΜΗ 3: φύλαξη 

…χορτάσαμε φύλαξη 

Τις προηγούμενες μέρες πήραμε στα χέρια μας (στους δίσκους μας για την ακρίβεια) μια ανακοίνωση του Διοικητικού Συμβουλίου και της Διοίκησης της Λέσχης που αφορούσε τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η λέσχη το τελευταίο διάστημα (απολύσεις, κλείσιμο διανομών). Και ενώ αυτοί ισχυρίζονται ότι το πρόβλημα έχει λυθεί – μιας και οι εργαζόμενοι επέστρεψαν στις θέσεις τους και η απογευματινή διανομή λειτουργεί κανονικά- εμείς θεωρούμε πως η συζήτηση έχει μόλις αρχίσει.

Αρχίζει τώρα που η «έγκαιρη αντιμετώπιση» (όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην ανακοίνωση) σημαίνει περικοπές μισθών και ανανέωση των συμβάσεων μέχρι τις 21 δεκέμβρη (μετά οι φοιτητές αποχωρούν για διακοπές και δεν τρώνε ούτε κάνουν φασαρίες) με τον μισθό που προβλέπει η εθνική συλλογική σύμβαση εργασίας (δηλ. μείωση της τάξης του 20-30% σε σχέση με την μέχρι τώρα ισχύουσα κλαδική). Αρχίζει τη στιγμή που ενώ η κρίση βαθαίνει και η ζωή υποβαθμίζεται σε επιβίωση για όλο και μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας, η διοίκηση επιλέγει να κλείσει την πόρτα σε όσους και όσες δεν είναι φοιτητές και φοιτήτριες του ΑΠΘ εκδίδοντας κάρτες σίτισης και ζητώντας πάσο στην είσοδο της λέσχης. Αρχίζει τώρα που η διοίκηση επιλέγει να στείλει στα τάρταρα της ιστορίας τον κοινωνικό χαρακτήρα της λέσχης, όπως αυτός έχει διαμορφωθεί από καθημερινές πρακτικές και αγώνες και μας προτρέπει να πειθαρχήσουμε στη νέα κατάσταση, δηλώνοντας -σε μια προσπάθεια μετακύλησης της ευθύνης-ότι «κάθε κίνηση αντιδραστική προς αυτήν μεγαλύτερες δυσλειτουργίες θα επιφέρει». Αρχίζει τελικά όταν, το ΔΣ και η Διοίκηση της Λέσχης δηλώνουν πως στοχεύουν στην «αύξηση των σιτιζομένων και την περαιτέρω βελτίωση του παρεχόμενου φαγητού» [i]. Και αρχίζει γιατί -προς το παρόν- αυτά δεν είναι παρά λόγια του αέρα. Και δεν φταίει η δυσκολία εξεύρεσης κονδυλίων προκειμένου να καταρτιστεί ένα πλάνο για τη σίτιση. Γιατί την ίδια στιγμή που στο ΑΠΘ το φαγητό λιγοστεύει και η ποιότητά του έχει υποβαθμιστεί στο έσχατο σημείο, τα λεφτά που δαπανώνται στα πλαίσια της εφαρμογής του «σχεδίου ασφάλειας-φύλαξης του ΑΠΘ» όχι μόνο δεν μειώνονται αλλά αυξάνονται [ii].

Continue reading