sabotage | λεσχη ελευθερη | μενου | ολοι θα τρώμε

Πως πέρασαν τρεις μήνες από το άνοιγμα της λέσχης ούτε που το καταλάβαμε. Όχι, τουλάχιστον, όπως καταλάβαμε τον ενάμιση μήνα που ήταν κλειστή, για να ολοκληρωθούν τα επιχειρηματικά παιχνίδια, μεταξύ του Δ.Σ. της λέσχης και των μνηστήρων της, πάνω στις δικές μας πεινασμένες κοιλιές. Ή όπως είδαμε όλο και περισσότερες απο εμάς να αποκλείονται από τον έλεγχο του πάσο. Ή ακόμα, όπως είδαμε πολλούς άλλους, στα πλαίσια της γενικής πειθάρχησης που μας επιβάλλουν, να βγάζουν κι ύστερα να επιδεικνύουν την κάρτα σίτισής τους, ελπίζοντας «τουλάχιστον αυτοί να τρώνε». Σε όλα αυτά δεν μένουμε αμέτοχοι/ες, αλλά επιλέγουμε εδώ και δύο μήνες να μπλοκάρουμε συστηματικά, μαζί με πολλούς και πολλές ακόμα, τον έλεγχο του πάσο ή της κάρτα σίτισης (όπως θέλετε πείτε το, για μας δεν έχει διαφορά).

Διαφορά έχει για εμάς ο χορταστικός και με ποικιλία δίσκος που μας παρουσίασε τις πρώτες μέρες η Αμβροσία Α.Ε. χτίζοντας το καλό της προφίλ, με τον δίσκο επιπέδου συσσιτίου που παίρνουμε τώρα. Και αυτό γιατί η σούπα μινεστρόνε έχει πλέον αντικατασταθεί με μισό ρεβυθόζουμο, τα μακαρόνια, που κάναμε αμάν να φύγουν πέρσυ απ’ το μενού, επέστρεψαν δριμύτερα ως ναπολιτέν αλλά ουσιαστικά με κέτσαπ, το λάδι κι όλα αυτά τα πιάτα με τα απροσδιόριστα ονόματα ακόμα αγνοούνται. Όπως αγνοούνται τα καλάθια με το ψωμί, μοναδική παρηγοριά της πείνας μας με τις μισές μερίδες που μας σερβίρουν. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά αν τολμήσεις να ζητήσεις δεύτερη μερίδα τότε παρεμβαίνει ο υπεύθυνος της εταιρείας για να σε αποτρέψει.

Κι αναρωτιέσαι, άξιζε τελικά τόση ώρα αναμονής για μισό πιάτο φαΐ Αναμονή σε μια τεράστια ουρά που φτάνει ως το ΠΑΜΑΚ ενώ δίπλα σου βλέπεις κλειστή την τρίτη διανομή τα απογεύματα, όπως και την πάνω λέσχη σε μόνιμη βάση. Αλλά πως να μην είναι έτσι, αφού η διοίκηση επιμένει, ουσιαστικά, να λειτουργεί την λέσχη, με το ίδιο προσωπικό με πέρσι. Γιατί, όσες προσλήψεις και να έγιναν,αντί να κατευθύνονται στην αύξηση των διανομών γίνονται σε κατεύθυνση αυστηροποίησης του ελέγχου, είτε δικού μας (με την αύξηση προς το παρόν των φυλάκων στην είσοδο) είτε των εργαζομένων (με την προσθήκη «υπευθύνων»).

Και κάτι ακόμα! Αν θυμάστε κάποτε η τρίτη διανομή είχε πάντα φαγητό χωρίς κρέας ούτε ψάρι, πράγμα που δεν συμβαίνει πια. Όταν κάποιος κόσμος ζήτησε από τους υπευθύνους να επανέλθει η χορτοφαγική διανομή, η απάντησή τους ήταν ότι υπάρχει σε περιόδους νηστείας. Αυτή η απάντηση δεν μας καλύπτει, γιατί τα κίνητρα μας δεν είναι θρησκευτικά! Η χορτοφαγική διατροφή είναι διαχρονική στάση ζωής ασχέτως αν οι λόγοι που την επιλέγουμε είναι θρησκευτικοί, πολιτικοί ή ακόμα και προσωπικοί. Κι αν μη τι άλλο οι σουπιές και το ψάρι είναι κρέας, όποιος Θεός κι αν τ’άγιασε!

Από τη μεριά μας το δηλώνουμε ξεκάθαρα πως δεν θα συμβιβαστούμε με κανένα αποκλεισμό εντός και εκτός διανομών και καμία υποβάθμιση της ποιότητας.

Δε δείχνουμε πάσο ή κάρτα σίτισης
Παίρνουμε τη 2η μερίδα μας με τσαμπουκά
Και συνεχίζουμε το μπλοκάρισμα του πάσο για όσο χρειαστεί
Στηριζόμαστε στις μεταξύ μας ισότιμες σχέσεις
Συλλογικοποιούμε τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας

γιατί το θέμα είμαστε εμείς